Metahemoglobinemia
Metahemoglobinemia gaixotasun bat da, odoleko hemoglobinaren asaldu baten ondorioz larruazalak kolore urdinkara hartzea eragiten duena. Hemoglobina eritrozitoetan (globulu gorriak) dagoen molekula bat da, eta haren funtzio nagusia oxigenoari lotzea da hura, odolaren bidez, ehunetara eramateko. Metahemoglobinemia dutenetan, sortzetiko arrazoiengatik (herentziaz) edo hartutakoengatik (besteak beste, anestesikoekiko, bentzenoarekiko, zenbait antibiotikorekiko edo nitritoekiko esposizioagatik), metahemoglobina kantitate ezohiko bat sortzen da (hemoglobinaren forma aldatu bat da), oxigenoarekin bat egiteko gai ez dena. Hemoglobina molekulan dauden forma ferrosoko ioiak (Fe+2) forma ferrikora (Fe+3) oxidatzen dira, eta haiek ezin zaizkio lotu oxigenoari.
Metahemoglobinemia mota guztiek ez dituzte sintoma berak. Gehienetan, larruazalaren kolore urdinkaraz gainera, atzerapen bat ager daiteke garapenean, adimen-desgaitasuna eta konbultsioak, besteak beste.
Erreferentziak
Hematología: medicina de laboratorio|J. B. Miale. Hematología: medicina de laboratorio. Editorial Reverté.
